MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

TİLKİNİN ORUCU
Salih Erdem

TİLKİNİN ORUCU



Gezinirken ormanda, tilki kendi halinde;
Görür geyik budunu, bir aðacýn dalýnda.

Karný açtýr. Velâkin, içine þüphe düþer!
Kontrol eder geriyi, ardýnda niyet eþer!

Geyik budu baðlýdýr, bir bombayla tuzaða;
Bunu görüp durur mu, hemen kaçar uzaða.

Baþýný kor ayaða, sessiz yatar soteye;
Gözü geyik budunda, sakin bakar öteye…

Biraz sonra kurt gelir. Bu duruma þaþýrýr.
Görülmüþ mü böylesi, tilki butla bakýþýr!

Kurt merakla yöneltir: Dostum, ne yapýyorsun!
Tilki sakin cevâplar: Hiç, öyle yatýyorum.

Neden budu yemez de, aval aval bakarsýn!..
Bugün orucum desem, manzarayý çakarsýn…

Kurt: Bari ben yiyeyim, karýn aðrým son bulsun.
Tilkide bir nezaket: Buyur, afiyet olsun!

Kurt buda uzanýnca, bir patlama toz duman;
Ve göklere savrulur, feryat, figan, “Of, aman…”

Kurt periþan yatarken, hareketsiz yaralý;
Tilki buda yanaþýr, yerken olmaz oralý.

Kurt kýzgýn: Lan þerefsiz! Oruçluydun sen hani?
Tilki: Demin top attý, duymadýn mý? Pes yani…


26.09.2006 15:48
03.10.2006 07:18

Salih ERDEM / AYDIN


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.