Sen uyuyordun
Ben yýldýzlardan medet umarken
Belki rengarenkti rüyalarýn
Ya da renksiz ama sesli
Her neyse ben yoktum içinde bana inat
Nefeslerimde dalga dalga
Koþarken kanýma
Ne rüyana ne de adýmlarýna
Konuk olamýyorum
Tüm pencerelerin bensizliðe açýlýyor
Engel olamýyorum
Sen uyuyordun
Ellerimdeki boðumlarý sayarken gece ýþýðýyla
Yusufcuklar uyuyordu
Bir yangýnlar bir de sirenler bas bas baðýrýrken
Karýncalar uykularýmý
Yuvalarýna taþýyordu
Sen uyuyordun
Desenler kopuyordu
Yerli yersiz oluþuyla canýmý yakýyordu
Kan revan içime akarken
Gözlerimden doyasýya sen bakarken
Yansýmalarýma isteksiz ortak olurken
Hayallerimde ben istedim diye boy gösteriyordun
Yine kâr olarak yalnýzlýk kalýyordu
Sen uyuyordun
Kuþ tüyü yastýðýnda
Benim can çekiþen yakamozlarýmý
Akbabalar didikliyordu
Acýsýna düþler dayanmadý
Kaçýþýverdiler senden yana
Çaldýn acýmasýz çaldýn da
Yetmedi çaldýklarýn
Sen uyuyordun
Bense bende unuttuklarýný
Sence deðersiz olanlarý
Geceden sarkýtýp
Sýrým sýrým örüyordum
Sen uyuyordun
Yanýmda kulaç kulaç kýþlar açarken
Senin yamacýnda bahar hopluyordu
Ve birden seher deldi geceyi
Hatýrlayýp sabah olduðunu
Yüzümde kocaman bir gülümseyiþ
Yine düþlüyorum bakýþlarýnýn güzelliðini
Kim bilir
Açýnca o gül bahçesi gözlerini
Nasýl da gülecek çocuklukluðun dudaðýnda
Dinleniþlerinin verdiði huzurla
Bilecek misin meraklardayým
Sensiz kaçýncý tam alnýmdan vuruluþlardayým...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.