HAYRA ALÂMET DEĞİL

Sen azýcýk gülerdin, ben kocaman coþardým.
Böyle mahsun bakýþýn bahta selamet deðil.
Bir adým yaklaþýrdýn, yalýnayak koþardým
Dizlerime çöküþün hayra alâmet deðil...

Ne deðiþti söyle yâr. Hevesler mi, yýllar mý?
Her an fýrsat kollayan ikiyüzlü kullar mý?
Sen mi yoruldun yoksa arþýn arþýn yollar mý?
Cevapsýz iç çekiþin hayra alâmet deðil.

Ýtikadin müspetken þer yüklü yasaklara
Yenik mi düþtün yoksa aþikâr tuzaklara?
Kan çanaðý gözleri devirip uzaklara
Canevimi yakýþýn hayra alâmet deðil.

Kaderinden ziyade nefsine kýzar gibi
Çaresizsin eyvahlar gölünde yüzer gibi.
Dudaðýna zor gelen sözleri ezer gibi
Yumruðunu sýkýþýn hayra alâmet deðil.

Ne yaman çeliþkidir, aðlarken gidiyorsun
Bir hatayý baþka bir yanlýþla ödüyorsun.
Aha silah, aha ben... Cevap ne? Ne diyorsun?
Böyle boyun büküþün hayra alâmet deðil.

Gideceksen son sözüm: Baþýn saðolsun gülüm.
Baþkaca tarifi yok. Ha sensizlik, ha ölüm.
Ýflaha geçit bulmaz senden ayrýlan yolum
Merhametsiz yokuþun hayra alâmet deðil.



Ali ERDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: