Gözlerin-ve SEN
Gecenin karanlýðýnda parlayan bir yýldýz misali
Sanki varlýk ve yokluk arasý
Adýný bile koyamadýðým bir his Gözlerinin Karasý
Toprak Kan ve insan iþte yaratýlýþ gayesi
Ve Var olmama sebeb olan Gözlerin
Bakýþlarýndan Etkilenmemek için Ölü olmak Lazým
Musalladaki bedenim senden önceki halim ne var arada
Beni dirilten gözlerin ! Ruhumu Bedenime veren sensin
Bakýþlarýn olsunki üzerimde ellerim tiremesin bedenim çürümesin
Bu Ruh bedende iken Bana Can veren Gözlerin
Öldüðüm zaman gülüþünle yeniden can bulur
Senin ellerinde doðup gözlerinde yaþar Seninle var olurum
Senden öncesine yanar seni düþünür sensiz oluþuma kahrolurum
Beni Yaþatan gözlerin sanki Mucizesidir Zuhurunun var oluþunun kainat
Doðmak yaþamak ölmek arasý insan ve üç beþ damla kan
Sanki ruhum ýzdýrap içinde ne sen varsýn nede gözlerin benimle
Bilmeden yaþadýðým onca yýl görmediðim yerler kadar uzak bir ömür
Ve yokluðunun bana açtýðý derin bir yara gözlerin gibi renkli ama kara
Yokluðunda kayboluþum canýmdan can alýþýn ve gözlerinle can buluþum
Ýþte Sen ve Gözlerin ve Ben Ruhum Bedenim yaþama hevesim...
Hala bir umut var içimde beni hayata baðlayan varlýðýna adanan
Gözlerinde gördüðüm umutdur, Yüreðimi daðlayan beni yaþatan
Bana ümit olan gözlerinin yeþiline bir kara bulut indirdim
Serap Tadýnda hayali böylece sinemde sindirdim
Ve kendimi gözlerine hapsettim !!!
Bütün benliðim silinip kayboluyorken dünyadan
Yanlýz O Yeþil Gözlerinin Nuru Beni Diriltse
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.