Toprağa konup üstüm örtülünce anladım

Bugün mahallede bir sessizlik var
Kimsenin yüzü gülmüyor
Akþam olmuþ kimse eve gitmiyor
Bizim evin önü kalabalýk
Ben geçiyorum aralarýndan
Kimse beni görmüyor
Eve giriyorum aðlýyorlar
Bir taraftan kuran okuyorlar
Yerde biri yatýyor
Üstüne beyaz çarþaf örtmüþler
Baþ ucunda aðýt yakýyorlar
Ne oldu diyorum cevap alamýyorum
Annemin yanýna gidiyorum
Kim öldü anne diyorum
Annem aðlamaktan yorulmuþ bir halde
Oglum oglum diye aðýt yakýyor
Ben ayaktayým abim ve kardeþimde ayakta
Ama onlarda aðlýyor
Sonra ismim geçiyor bir toplulukta
Daha gencecikti çekti gitti
Hüseyin iyi biriydi diyorlar
Ben birden bire ürperiyorum
Geçen isim benim ismim
Ama ben ölmedimki diyorum
Kimseye sesimi duyuramýyorum
Sabah oluyor hoca sela veriyor
Ahmet oglu hüseyin vefat etti diyor
Cenazesi öðle namazýna munakýp
Çiðli merkez camiden kaldýrýlacaktýr
Mevla rahmet eyleye diyor
Evin önünde kalabalýk gittikçe çoðalýyordu
Acaba ben gerçek degilmiydim
Sahiden ölmüþüm galiba
Bu gözyaþlarý benim
Bu aðýtlar benim içinmiþ
Sevenlerim beni yolcu etmeye gelmiþ
Ben ölmüþüm
Tüm bunlarý gören benim ruhummuþ
Topraða konup üstüm örtülünce
Herþeyi anladým yani ben ölmüþüm



Sosyal Medyada Paylaşın: