içki kadehleri destekli hayatýmý gözyaþlarýmla kirletiyorum uzun zaman sonra
duymak kolay deðildi senden hayatýnýn kadýný olduðumu duymaktansa hayat kadýný olduðumu duymak
kötü alýþkanlýklarý olur kadýnlarýn sigara alkol uyuþturucu hepsine haiz bedenim belki kendi benliðimden belki benliðime enjekte ettiklerimden zayýf kalbim, bedenim, zayýf sana her þeyim ve alabildiðine kolay
sekiz haziran ikibinyedi, sekiz haziran ikibindokuz iki kez fazla inanmýþ olmam sana tek farký iki kez fazla tiksinmiþ olmam kendimden
taþýyamýyorum, sigaralara içip sardýysam hayatý çaðla diye þimdi tek tek kusuyorum tüm unutmuþluklarýmý en çok kendimi sevmiyorum en çok kendimi kusuyorum
unutmuþtum mutsuzluðu seni bile unutarak hayatýma yeniden girdiðine göre
hoþçakal çaðla, küçük masum güzel kýz ellerimdeki çirkinliði maskeyi gülüþlerimi kaldýramazsýn biliyorum “içmek her gece tekrarlanan bir intihardýr” demiþ bukowski
ve aynen þöyle bitmiþti en deðerli kitabýn “ama kaldýramadým”
simin deðil baþka biri Sosyal Medyada Paylaşın:
simin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.