Ah Efendim bir bilsen, þu garibin halini. Esir etmiþ nefsine, zavallý bedenini. Sefalet zincirini, taký vermiþ boynuna, Fark edemez nereye, akýp ta gittiðini.
Ah Efendim bir bilsen, ben ne zor bir haldeyim. Cehalet çukurunda, günaha batmaktayým. Gafletimden kayboldu, cennete giden yollar. Cehennem yollarýnda, hep düþüp kalkmaktayým.
Ah Efendim bir bilsen, sana nasýl muhtacým. Çaresiz dertlerime, bir tek sensin ilacým. Maveradan uzat ta, nurdan himmet elini, Miskine de verilsin, sayende cennet tacým.
Ah Efendim bir bilsen, aþkýnla yanmaktayým. Hasretinden, hayalin, her yerde görmekteyim. Artýk kalmadý bende, bu hasrete tahammül. Sana kavuþmak için, emir beklemekteyim.
Ey sevgili Ey Habip, sensin dertlere tabip, Yalnýzlýktan bunaldým, garibe sen ol sahip, Senden baþka kimseye, içimde yok temayül. Cihan bir yana dursa, yoktur aþkýna rakip.
,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet EREM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.