Düþmemek için birbirine yaslanmýþ,
Tek katlý bahçeli evlerin yerini,
Çok katlý beton binalar almýþ.
Evde yokum anlamýna gelen,
Bahçe kapýsýna dolanan ipin yerini,
Çifte asma kilitler almýþ.
Sokak lambasýnýn ýþýðýnda,
Gaz ocaðý ile çay demleyip,
Ev ekmeði,siyah zeytin ikram eden,
Gönlü zengin komþularýn yerini,
Birbirine selam bile vermeyen,
Apartman sakinleri almýþ.
Týkýrdayan at arabalarýnýn yerini,
Motorlu taþýtlar almýþ.
Yaðýz atlar beslenmiyor artýk.
Elle çekilen tulumbalarýn yerini,
Dalgýç pompalar almýþ.
Baharda Yel deðirmenine kimse gitmiyor.
Çaðlak deresinin eski tadý kalmadý.
Yazlýk sinemalarýn hepsi kapandý.
Tahir Ün caddesini kucaklayan,
Asýrlýk çýnarlarýn hepsini kestiler.
Park,mis gibi gül kokmuyor artýk.
Akhisar’ýn eski tadý kalmadý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.