Senden uzakta olmak, öksüz kalmak gibi bir þey nefes almakla eþdeðer ayný þehirde olmak. Yüreðim sýzlýyor geceleri. Boðazýma düðümlenen sözcükler, Gözlerimde biriken yaþlar, Akmak için senin omzuna hasret.
Bir bilsen sevdiðim, seni ne çok özledim. Teninin kokusu buram buram burnumda Güneþ bile bir garip doðuyor sensiz Akþamlarý daha bir hüzün kaplýyor içimi. Baktýðým her yerde seni görüyorum.
Gel artýk bir tanem Sensiz yapamýyorum. Bahçe içinde pembe panjurlu ev falan da istemiyorum. Nohut oda, bakla sofa hayalleri de kurmuyorum artýk. Tek gözlü bir eve razýyým, Yeter ki içinde sen ol, biz olalým. Kem gözlerden ýrak, Mesut olup mutlu yaþayalým.
(Kýrklareli - 10.09.2007 – 02.37)
Leyla Ýnan Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla İnan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.