AKLIN İHANETİ
Aklýn kendine ihaneti bu
Renksiz bir gökkuþaðý,
Yaþamsýz bir gezegen
Issýz bir çalýþma masasýnda düþünmek seni
Gönülsüz bir razý oluþ, isteksiz varoluþuma
Düpedüz ihanet bu, suç.
Seni düþünmek, gözlerini
Sözsüz konuþmak gibi, rüyada.
Tersine akmasý zamanýn bir anda.
Ve kapýlýþ yok oluþ
Yataksýz, asi bir nehrin bulanýk sularýnda.
Seni düþünmek:
Kilitlemek kendini boþ bir odaya
Kendini vurmasý avcýnýn, kendi silahýyla.
Umudu kesmesi aklýn kendi varlýðýndan,
Anasýz, babasýz bir çocuðun intikamý gibi hayattan
Seni düþünmek yapayalnýz,
Ellerim göðsümde, bakýnýrken tavana.
Ve kilitliyken cam bir kavanoza
Seni düþünmek, bensiz,
Uykusuz rüyada.
Ýhanetim bu, suçum:
Sensiz bir ben olarak düþünmek kendimi.
Asi, yataksýz, hýrçýn sularda
Kaybetmekten korkarak her þeyimi
Kansýz, zamansýz bir ölüm misali…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.