Gözlerine baktým, Gözlerin yok! Yüzüne baktým, Yüzün yok! Ellerini tutmak istedim, Ellerin yok... Ne yapsam vazgeçemiyor Þu kalbim. Çok kýzdým kendime. Bir muammadýr yaþadýðým Çözemediðimsin...!
Karanlýkta, Korkudan titreyen, Bir çocuk gibi, Gecenin ortasýnda, Kendinden emin. Baþkalarýnýn yüreðine Korku salan, Dilleri çözdüren, Bu sevdadan baþkasý deðildir...
Anladým ki, Gerçekler kalpteydi, Gözlerde deðil! Gönlümün, Engin denizleri vardý. Her dalgasýnda, Aþký vurur kýyýlara. Denizler kadar berrak duru, Martýlar gibi hür.
Sadece sevgi süzülür. Yalansýz,riyasýz Durmadan yenilenen, Deðiþmeyendi.
Sevmek, Bir lütufsa eðer Hiç itirafsýz. Aþk alýnýr içeri, En derine...
ÞU GÝDEN AÞKI ÇEVÝRÝR MÝSÝNÝZ...?
Esin Çevikoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozgurluk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.