Hayâl âleminin esintileri...
Görünmeyen, yankýlanan anýlar...
Gönül bahçemizin gizemli çiçekleri...
Ya hiç doðmamýþ, yaþanmamýþ bakýþlar...
Ya yaþanmýþ, uçup giden þen ruhlar...
Fýrçalardan dökülen, sökülen hayâller...
Kokusuz, cisimsiz hâtýrâlar...
Rûhumuzun, fýrçamýzýn gönül sesleri...
Kim bilir, nasýl, nerde doðarlar?
Kim bilir, belki de bizi duyarlar,
Belki, onlarýn da vardýr sesleri...
Yüreðimde doðmuþ gibidir hepsi,
Kim bilir, belki, onlar da severler...
Kim bilir, ayrýlýrken belki de,
Gizli gizli gözyaþlarý dökerler...
Belki, onlar da aðlarlar, özlerler...
Tablolar... Duygular...
Hâtýrâlar...
Yaþarlar sessiz duvarlarda...
Kim bilir, bilinmeyenler diyârýnda,
Neler söyler, neler duyar ruhlarý?
Þarkýlar söylerler belki her gece...
Bilmeyiz,
Bizim gibi var mý âhlarý?
Kýpýrtýsýz, sessiz ve mahzûn,
Yoksa çok mudur günahlarý?
Sessiz þiirlerdir bakan gözlere,
Kulak verirler bilirim, seven sözlere...
7 Haziran 2009
Halenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.