yokluðuna açýlýrken þehrin tüm pencereleri gri perdeler rest çekiyor aydýnlýklara yüreðimde sevi dilimde pelesenk kelimeler
býraktýðýn gibiyim taþ plaðýn eski bir gramofona sevdasý parmaklýklar arasýndaki bir mahkumun özgürlüðe rüyasý uçurtmasýný rüzgara kaptýrmýþ bir çocuðun mýzýkçý hallerindeyim
boynumda madalyon gibi taþýdýðým çaresizliðim bir yüzü oksitlenmeye yüz tutmuþ hayallerim ve hala aldýðýn her nefesin karþýlýðýný nefesimle verme telaþesindeyim
vakit zamanýn aleyhine iþlerken bize ayýrdýðým saatleri özgür býraktým hayat haklarýný zalimlikten yana kullanýrken zulada biriken umutlarý denize attým
bilmiyorum yokluðuna þavkýyacak kaç sessiz gün kendimizle savaþacaðýmýz kaç gece yine söyle sevgili her gün bunca salâ okunurken þehirde adýmýzýn okunacaðý son salâya kaç saatlik ömrümüz kaldý.
Jamais vu Sosyal Medyada Paylaşın:
jamais vu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.