Önce ani bir kriz gibi gelir, vurur yüreðine hasret. Zaman durur, dünya durur, aka aka göz pýnarlarýn kurur. Senden baþka çeken yok sanýrsýn bu derdi. Bir ateþ ki, yakar kavurur deðdiði yeri.
Süslemez olur ne ay, nede yýldýzlar geceleri. Uzayýp giden karanlýk yutar, boðar seni. Sanki terk eden bir kiþi deðil, tüm tanýdýklarýn gibi. Küsersin kendine, bütün suç seninmiþ gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
tuzköylü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.