SEN
Sen gök yüzü olsaydýn ben de bulut
Gezinip dururdum içinde.
Ne hoþ olurdu biliyor musun.
Sen þafak olsaydýn ben de güneþ
Boþluðunda doðup ýsýtýrdým yüreðini.
Sen,sen varsýn ya sen
Canýmýn içisin seni çok seviyorum
Biliyor musun.
Bu yüzdendir ki bunca kýrmana raðmen
Sana kýzamýyorum,kýzgýnlýðýmý haykýramýyorum.
Yaþadýðým dünyanýn içinde
Sadece sen varsýn baþkasýný görmüyor gözüm.
Sen diyince içim titriyor biliyor musun.
Yüreðim fýrlar gibi oluyor yerinden
Kabarýyor göðsüm karbonatlý kek gibi
Ye desem yer misin beni.
Sev desem sever misin beni.
Seni bilmem amma
Ben hem sever hem de yerim seni biliyor musun?
Erezyon’a uðruyor cümle vücudum
Sürükleyip götürüyor sevdan beni benden.
Seni kaotiz (þahdamarýmda), aort(ana damarýmda) hissediyorum
sen deyince titriyor yüreðim sýzlýyor içim anla beni güzelim
hisset duygularýmý týpký benim hissettiðim gibi.
Seni seviyorum o biçim iþte.
Yoksa nafilemi çýrpýnýyor bu gönül hayal denizinde.
Üstelik yüzme de bilmiyorsun ey gönül boðulacaksýn
Çevir,çevir yelkenleri geriye gidemezsin artýk ileriye.
Can simidin bile yok kaybolup gömüleceksin.
Ne oldu o da seni seviyordu yoksa,yoksa
Aþkýmýzý sel alýp götürdü sevdamýz erezyona mý uðradý
Çevir ,çevir yelkenleri özüne gel özüne,
Çünkü o seni sevmiyor,sevmiyor zorla deðil ya.
AHMET ACAR/SÝVAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.