Ölmeden Ölmek
Þu fani dünyadan göçüp gitmeden
Ölmeden bir kere, öleyim dedim.
Bunca yýl yaþadým hesap görmeden
Ne haldeyim acep, bileyim dedim.
Hayat filim oldu önümden geçti
Bir dönem çocuktum, hesap tutmadým.
Gençlik yýllarýmsa laklak la bitti
Kim ne derse güldüm, ibret almadým.
Rabbim bir eþ verdi, dünya güzeli
Ama ona layýk eþ olamadým
Yedi yavrum oldu, yok emsalleri
Onlara da dürüst ata olmadým.
Aynada bir müddet kendime baktým
Deðerim kaç kuruþ eder diyerek
Ben bir hiç uðruna dünyamý yýktým
Ama bulamadým kuruþ verecek
Dedim sýðýnacak bir yer olmalý
Yoksa yaþanmýyor deðer olmazsa
En kudretli varlýk Rabbi bulmalý
Ona sýðýnmalý kabul olursa
Bir fuar açarak kendimi koydum,
Her azama ayrý reyon açarak
Yaramasalar da Rabbime sundum
Gözlerimden kanlý yaþlar akarak
Azalarým hepsi dile gelerek
Hallerimi Rabbe anlatýverdi
Rabbim dedi önce temizleyerek
Getirirsen anca kabulüm dedi
Rabbimden son fýrsat, kýymet bilmeli
Yoksa varýlacak yer bulamazsýn
Bütün günahlardan temizlenmeli
Baþka türlü asla mutlu olmazsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.