Kadın
Sen doður, sen büyüt, sen çalýþ…
Sen sev ama bunu kimse bilmesin,
Sevdiðin bile.
Sen her þeyi düþün, bir adýmýn sonrasýný dahi,
Ama bir adým geriden gel…
Sen daha doðmadan deðerine paha biçilmiþtir.
O beden senin deðilmiþ gibi...
Yüzünü dökme, mutlu ol, ama kahkahalarla deðil.
Çitlerin ardýnda sana yaþam yok, bukadarsýn.
Mucize bekleme, o kara kutuda gördüðün hayatlarý kendine devþirme,
Ellerinle beraber nasýr tutmuþ yüreðin o dört duvar arasýnda kýymetlidir,
Baþka yok.
Seçebildiðin kadar özgürsündür...
Ne baþkalarýnýn sözünde ne de vaadlerde.
Ama sorarsan yeryüzünün en güzel þeyisindir,
Hakkýnda dillere destan aþk þiirleri vardýr,
paylaþma kavgalarý vardýr,
Bazen görüntüsündür sadece,
bazen annesindir,
bazense isterik nefeslerin soluðusundur...
kimi zamanda hiçbirþeysindir...
Bir çizgisindir bazen, silik, boðuk, ama keskin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.