Kimseler Bilmiyor!

Ýçimde tutuþmuþ bir yangýn var.
Kimseler bilmiyor.
Ýçimin külleri neft kokusunda.
Yanmaya gidiyor.

Aðlýyorum kendime,
Yanýyorum kendime.
Yakýyorum kendime,
Kimseler bilmiyor.

Söndürmeye yelteniyor tövbelerim.
Sönmüyor.

Düþüyorum yine de,
Ýzbe düþün hasýr serili secdesine.
Paklýyor beni rahmetler azaplardan.
Seviniyorum.

Seviniyorum dedim.
Yarým kalýyor.

Ya fi! diye anýmsýyorum.
O ne olacak?
Kim paklayacak vebali sýrtýnda kambur günahlarýmý.
Dünü unutulmuþ yarýnlarýmý.
Geçmiþi körükleyen gelecek maþamý.
Yangýnýn ben olduðunu,
Yananýn ben olduðunu,
Kimler bilecek?

Koyun misali tekten asýlmaya gidiyorum.
Katil kelimelerimle kendimi kandýrýyorum.
Aðlýyorum iþte.
Gülüyorum iþte.
Kimseler bilmiyor.

Haþr oluyorum karanlýðýn mahþer noktasý bir düþünde.
Mizaný koyarlar sol omuz sathýma.
Yanan yýllardýr bende.
Yakan asýrlardýr içimde.
Kimseler bilmiyor.

Tepetaklak düþlüyorum kendimi arzýn yanan küresinde.
Kendimle yakýyorum,
Yananlarla yanýyorum.
Taþlarla tutuþuyorum,
Kimseler bilmiyor.

Nice þafak uykusuzluðumu,
Gözyaþý yoksulluðumu.

Doðmuþum ayak altýnda cenneti barýndýran bir anneden,
Ne varsa emiþim aðzýmla ilkin.
Dokunmuþum yüzlere.
Tatmýþým lisansýz dilimle eþyayý.

Þefkati abide hükmüne gelmiþ bir kucaktan süt emiþim.
Önce emeklemiþim
Kas yapmýþým.
Sonra,
Ergenliðime basmýþým arþýnladýðým ömür çizgisinde.

Baþlamýþ katip kalemli melekler yazmaya.
Ýlk tümcesi veballi yazýlmýþ hesap defterimin.
Gücenmiþ melekler bana.
Aldýrmamýþým.

Böyle gelmiþ böyle gidecekmiþ.
Hay’dan Hu’ya diye iþitmiþim.

Ölüyorum artýk.
Ayak altýnda arþýnladýðým topraða gömülüyorum.
Sorgularý baþlýyor ömrümün.
Kimseler bilmiyor.
Diyecektim ama
Artýk herkes biliyor,
Kimselerin bilmediðini söylediðim hayýflanmalarýmý.
Zayýflýklarýmý,
Geçer not dahi alamadýðým karnemi.

Bana not verir kalem sahibi þairlerden,
Dualar bekliyorum.

Uzun zaman oldu kazmayalý topraðýmý,
Her yazýþýmda ölüm süslüyor þiirimi.
Þiirde ölüyorum iþte..

Saygýlar benden,
Dualar sizden..


feridizm- 08/06/2009









Sosyal Medyada Paylaşın: