SENSİZ VE SESSİZCE
Yürürken adým adým sokaklar da
Boþ ve ýssýz olan kaldýrýmlarda
Resmini gördüm karþý pencerenin camýn da
Ne güzel bakýyordu pencereden masumca bana
Bende de vardý ayný resimden
Gülümsemiyordu ama
Herþeyden vazgeçmiþ hayata küsmüþ gibiydi
Ben aðlýyordum o aðlýyordu san ki
Yaklaþtým pencerenin önüne
Mazide geriye gittim
O resmi çektirdiðimiz güne
Mutlu ve mesut olduðumuz o saf tertemiz günlere
Daldým bir hayale sensiz ve sessizce
Gözlerin geldi aklýma kahrettim
Saçlarýný hayal ettim kahrettim
Dudaklarýndan öptüm kahrettim
Düþündükçe seninle geçen günleri
Diz çöküp aðladým saatlerce
Neden beni býrakýp gittin diye de
Kahrettim bu kahpe düzene
O an anladým neden resminin gülmediðini
Ben yoktum yanýnda sen yoktun yanýmda
Ben böyle her gün aðlarken
SEN NASIL GÜLECEKSÝN KÝ…
MERAK ETME CANIM SEVGÝLÝM BENDE GELECEÐÝM ENKISA ZAMANDA YANINA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.