Delice esen güz rüzgarlarýnýn önünde Bir o yana bir bu yana Yalnýz deðildi aslýnda Acýsý içine çöküp yalnýzlýðýn sinesinde kaybolsa da
Onlarca sarýyla kahverenginin her tonunda Hýþýr hýþýr aðýt sesleri uðulduyordu kulaklarýnda Önce yakýyor ardýndan keskin býçak gibi buz tutuyordu Yanaklarýndan süzülen gözyaþlarý Savrulurken boþluða
Tutsaktý öykü
Umurunda deðildi rüzgarýn Þen ýslýklarý arya ya dönüþmüþtü
25 Ocak 2007
Zekiye Koç
Sosyal Medyada Paylaşın:
nefesim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.