Kaldýrýmlarda rýhtýmlarda açtým gözlerimi Anlayamadýn ne aþkýmý ne sevgimi Sen varken bile sensiz yaþadým sensizligi Ben ölünce anlayacaksýn ben sizliði
Ýkimiz için çektim her çileyi Sana verdim ömrümü gençligimi, Oldum aþkýyýn dilençisi Ben ölünce anlayacaksýn seni ne çok sevdigimi
Düþmaným senle geçen yýllara Vurdum kendimi yollara Dert yandým daðlara taþlara Ben ölünce kurtuldum de.. soranlara
Yýllar zaman aþýmýna uðrasada Tedavisi olmayan acýlar sarýlsada Sende hiç hakkým kalmasada Ýsyan edeceksin bensiz kararan her akþama
Mýh gibi aklýmda bana çaldýðýn karalar Boþa çýktý kurduðun tuzaklar Kurkutacak seni..olmayan sabahlar Ben ölünce belki birileri beni anlar..
osman türüdü
Sosyal Medyada Paylaşın:
osman türüdü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.