Gözler meneviþ yumaðýyken
Büründüðü ýssýzlýk çöl soðuðu
Kapamýþ kapýlarýný donduruyor soluðumu
Saðýr eden sessizlik
Keman telinin kopuðu
Adýmlar karakýþtan kalma
Sözler zemheri
Yalnýzlýk bilmediðim bir dildendi
Kabul edemediðim
Ezberleyemediðim
Sevemediðimdi
Çöller buza durur muydu
Tabanýmdaki buz yanýklarý þahidimdir
Durdu
Vahalardan esti çýnlamalar
Aydýnlýklarý çalýnmýþ kandillerle
Mayalanmadý gök ýþýða
Gücüm yetmedi
Öðütülmüþ geceden sabah yapmaya
Ve
Özlemlerden kucak kucak
Yalnýzlýk topladýkça
Diken oldu eller
Dokunmayýn tenime
Yasaklandý teselliler
Ve
Hasret bu denli sancýlýyken
Kaçýþan ayak sesleri sarýldý tüm duvarlara
Öyle bir yalnýzlýk ki
Dimdik ayakta
Ýçimde yüreðim yalpa yalpa
Þaþkýn
Kala kalmýþ
Seralardaki zamansýz açýþlar gibi
Ümit yüklü
Bekleyiþlerin artýðý bu yürek
Dargýn þiirlerine
Þiirlerden süzülen taç yapraklarýna
Kýrgýn anlamayan kýrmýzýya
Aldýrmayan maviye
Ah Ah
Öyle bir yalnýzlýk ki
Dimdik ayakta
Ýçimde yüreðim yalpa yalpa...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.