Birlikte yol aldýðýmýz
O tozlu yollarda,
Hani çisil, çisil yaðan yaðmur altýnda,
Bir de ellerinle, ellerimi sýkýca tuttuðunda...
Benim kaným kaynardý,
Sende ateþimle yanar mýydýn gülüm...
Hani girmiþtik ya seninle bir bara,
Kafayý bulmuþtuk suçu atmýþtýk rakýlara,
Yok sendeliyorduk sadece, sarhoþ deðildik,
Sadece anasonun kokusuna yenilmiþtik...
Ben içmiþ kendime gelmiþtim,
Yoksa sen sarhoþ mu olmuþtun gülüm...
Hatýrlar mýsýn naðmeleri titreten o kemanýn telini,
Bizi mest eden, istekleri seslendiren o kýzýn sesini,
Birlikte sarhoþ olana kadar dans ediþimizi,
Bir daha býrakmamacasýna sardýðýmýz bellerimizi...
Ben sýrýlsýklamdým aþkýndan ...
Halimi görüp de sevinmiþ miydin gülüm....
Ne çok hüzünler paylaþmýþtýk seninle,
Ne çok sevinçler,
Kartaltepe’ nin kayalarýnýn gölgesinde
Ne güzeldi o atýlan buseler...
Dün yalnýz gittim o bara
Sarýldým, daldým sensiz anýlara,
Oturdum seninle oturduðumuz masaya
Senin anýnla, katýldým þarkýlara,
Sen yoktun,
Artýk hiç olmayacaktýn,
Az deðil gülüm
30 yýl oldu seni bulalý o kahpe ölüm...
Sen o gün öldün
Ben her gün seni benden alan o faþist kurþunla öldüm
Öldüm be gülüm...
Dün mezarýna uðradým,
En sevdiðin güllerden diktim renk renk,
Olsaydý avuçlarýmda,
Saçlarýna taçlar yapacaktým...
Bakma yaþadýðýma
Ben de artýk o günden beri
Yaþayan bir ölüyüm,
Yaþayan bir ölü...
(üþüyor musun toprak altýnda, sarýlýp ýsýtayým seni,
bekle beni gülüm...elbet bize de uðrar ölüm
o zaman yanýna gelirim, gelirim be gülüm...)
Kazým DOÐAN
04.06.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.