GÖNÜL GÖZLERİ KÖR İMİŞ

Bir þaþkýn çýktý karþýma ne haldeydi
Bir bilseniz öyle bir çilekeþtiki
Dünya aðýrlýðýný taþýmýþ gibi
Anlattýkça hafifledi bir kuþ misali

Bilende piþman bilmeyende o bendi
Gören gördü görmedinmi böylesi
Ancak kendi görmeliydi halini
Ama kör idi onun gönül gözleri

Bir açabilse o gözleri sözleri
Bulacak kendini ve onu seveni
Derdi neydiki kendi dahi bilmezki
Bileni gördü ama görmezden geldi

Bir bilse o gerçeði ve sevgiyi
Tatsa ve sindirse yorgun o kalbi
Görecek o zaman gerçek seveni
Sonunda mutlu olacak kendisi

ÞEHRÝ RAMAZAN ÇOBAN
Sosyal Medyada Paylaşın: