Seni ilk gördüðümde, Kýrýlmýþtý feleðin çemberi Ýçimi yakan bir ateþti ki duygular Yangýnlarda kaldý yüreðim O an büyük bir aþk ile birleþmiþti ÖZLER,
Gece karanlýðýnda parlayan Dolunay Asumandan süzülen yýldýz misali Feth edilen bedenlerde Çakýþýp kalmýþtý GÖZLER.
Çýkamýyordu dilimin ucunda Bir tek kelime Lal olmuþtu diller Birleþmiyordu kelimeler yani Pek gerekte yoktu hani Evet evet bitmiþti SÖZLER.
Bilemiyordum ki Anlayamadým ne olduðunu Yabancýsýydým bu ateþin Belki yýllar öncesinden Kalbimin gençlikten kalanýydý Ama nasýl tutuþmuþtu Belliki eskilerden kalma KÖZLER.
Ah anasýný satayým ahhh... bir aþktý gelen anlayacaðýnýz Beklediðim gemi hele þükür gelmiþti Ama ne çare Ah benim bahtsýz gönlüm Evet evet bahtsýz bu gönül Çünkü limaný çoktan yok ettim Bende çoktan baþladý GÜZLER.
Sosyal Medyada Paylaşın:
havva keskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.