Bu karanlýk gecenin hüznüne baka baka Yýldýzlarla sohbette, ismini andým yine. Gönül denen çeþmeden, gönlüne aka aka Yudumladým sevdaný, ismini andým yine.
Hangi pencere açýk, nerden girdi yalnýzlýk ? Bir resmin vardý bende, yarýsý yýrtýk silik Beni benden eyledi, kahrolasý sensizlik Yaslandým taþ duvara, ismini andým yine.
Dala bülbülü sordum,o da özlemiþ gülü Bir yalaný sevmedim, bir de sarmayan kolu Hazan aldý savurdu, kavrulduðum her külü Düþtüðüm diyarlarda, ismini andým yine.
Unutulmaz aþklara, yazýlýrmýþ þiirler Ya derbeder olurum, ya da zýr deli derler Bana acý verse de, sensiz gezdiðim yerler Her adým atýþýmda, ismini andým yine.
RABATLI sarmaþýðým, tutunmuþum sevdana Bir avuç mutluluðu, sende çok görme bana Her þeye kavuþtum da, þansým yok aþktan yana Gezdiðim o yollarda, ismini andým yine.
Ertürk DEMÝRCÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.