MAVİLERDE YOLCULUK

tek dikili aðacým yok
ne bu dünyada ne öteki...

yalnýzlýða yürüyordum
yakalarým saygýyla maviye ilikli
yüzüm köpüklüydü
mevsim ateþten gömlekti sýrtýmda
gelip durdum kapýlarýnda
sende ölmek istedim ölmek...dikili...
..................
serinleyemedim yine soðuk sularýnda
günübirlik yolcuydum kýyýlarýnda...
....................
karþý yaka midilli
mermer gülüþlü
zilli ve çatal dilliydi
dalgalarý susturmuþ
ateþli etekleriyle
hazýrlanýyordu günbatýmýna
ve gecenin nereye varacaðý belliydi.
uzansam tutacaktým kibirli saçlarýndan
imdadýna ters esen rüzgar yetiþti...

3 .6.2009-DÝKÝLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: