YOLCULUK

Oysa gelmiþti gitme aný, bilmiyordu
Yüreði burkuluyordu gidenlerin ardýndan
Aradýðýnda yoktu arkadaþlarý, akranlarý
Gitmiþlerdi birer birer bekleyeni de yoktu
Ve sonrakinin kendi olacaðýný biliyor
Beklemiyor zamansýzdýr, vakit var diyordu
Oysa gidenler de beklemiyordu
Ve bir gün aðrý saplandý, göðsü parçalanýrken
Kararýyordu gözleri terliydi sýrýlsýklam
Yýkýlýyordu gürültülü yüreðindeki duvar
Tansiyonu düþüyor nefessiz, yüzü mosmor
Belli, solumuyordu saðlamken ciðerleri
Gözler açýktý ama bakmýyordu yaþama
Gidenlerin ardýndan bakýyordu semaya
Farkýnda deðildi o geride kalanlarýn
Vedalaþýyordu yaþadýðý dünyayla
Enerjisi tükenip kararýrken hayatý
Durun, bekleyin diyordu gidenlerin ardýndan
Geleceðim, geliyorum, bekleyenim de yok ardýmdan





Sosyal Medyada Paylaşın: