Mahellenin güzel kýzý Peþinde koþturur gençleri Pekte cilveli narin esmer Bir ahu bir dilber Adýna güllü derler Aslýnda haným hanýmcýktýr Yüreði yufkacýktýr Kýrmak istemez kimseyi Pas vermez kimseye Güzellik onda allah eseri Ne boya ne ruj Boy dersen boy Alda vitrine koy manken olsun Ha ben aciz hane kulunuz Güllünün sevdalýsý kerem Gece gündüz hayel ederim Güllüyü çocukluktan severim Yani çocukluk aþkým Aramýzda kalsýn haberi yok Ona aþýk oldugumdan Bir türlü söyleyemiyorum Hep içimde saklýyorum Kabul emez diye korkuyorum Onu her gördügümde Gözlerinin içine bakýyorum Bir gün geçerken durdu Naber kerem dedi Birden içim ürperdi Eyvah dedim anladýmý yoksa Beni terslermi dedim Ne yapayým çok seviyorum Nerden incindiyse oradan kopsun be dedim Ve efendim güllü dedim Bana benimle gelirmisin dedi Sanki dünyalarý bana verdi Mahallenin gençleri peþimizden baký verdi O gün bu gündür Olduk iki sevgili Mahallenin gülü güllü Bende onun aþký kerem Biz erdik muradýmýza Darýsý sevipde kavuþamayan dostlarýmýza
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gurbet 35 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.