Kapý kapýya bakar. Ayný çatý altýnda, lakin ne selam, ne kelam var. Birbiriyle daha bir samimidir. Kapý önüne býrakýlan, Ýçeri alýnmaya deðer bulunmayan, eski terlik, topuðu bükülmüþ kundura, Umursayan yok dostluðu. Bir ’dem’lik çay muhabbetini. Can ciðer komþuluðu. Þahit oldukça üzülür, Aðlar merdiven boþluðu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki ersoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.