UYAN
UYAN
Esir Türkistan’ýmda ayaklar altýndadýr ay yýldýzlý gök bayrak
Doðranmakta yiðitlerim sanki hazana ermiþ yaprak
Ýmdadýna yetiþ gayri gündelik iþleri býrak
Gitmiyorsan gitme ama sakýn deme ki ýrak
Oraya ýrak diyorsan Kore ye nasýl gittin
Hem unutma bir hiç uðruna Coni için harp ettin
Farkýnda deðil misin beslenen son ümittin
Onlarý bilmem ama benim gözümde bittin
Kardeþine kan kusturuyor Kýzýl Çin denilen eli kanlý
Yok mu koca Türklük içinde karþý duracak birkaç delikanlý
Tarihine bir bak da ibret al bre andavallý
Atalarýn hiçbir zaman olmadýlar senin gibi zavallý
Bir kükreyiþinde Oðuz dedemin Çinlinin ödü kopar idi
Buna en büyük delilim, malum duvar Çin Seddi
Ne oldu ki korkuyorsun, kimler sana ne dedi
Nedir bu yenilmiþlik hissi, üzerinden at hadi
Ölüme gülerek giden bir ecdadýn torunusun
Þanlý sayfalarýnla dünya tarihinin onurusun
Býrak çatlak sesleri olduðu yerde dursun
Ýtimat et, hala attýðýný on ikiden vurursun
Silkin, yeter ki gürle, bak nasýl kaçacaklar
Ecdadýnýn mirasýna çöreklenmiþ alçaklar
Silkin artýk doðrul ki boðazýnda býçaklar
Yoksa karar kesindir, Türklüðü asacaklar
Ýhsan POLAT 28.11.1997 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.