sen kaybettin..
gittin..bense sadece arkandan baktým..
giderken bana veda bile etmedin..
öylece gittin..!
içimde bir yerlerde biþeyler koptu sanki..
o an boðulurcasýna sýkýldý içim..
seni bu denli seven birini öylece býrakýp gittin..
senden sonra hayat yoktu benim için..
herþeyden vazgeçmiþtim..’
oysa gülüþün için hayatýmý bile verirdim..
yanýna gelince konuþamazdým..
sanki o an herþey dururdu benim için..
saatlerce seni izlediðim olurdu..
meðer zamanla herþey geçerimiþ..
yýllara sýðdýramadým seni ben..
özlemenin,yokluðun,kimsesizliðin ne olduðunuda sen öðrettin bana..
aslýnda beni olgunlaþtýran sen olmuþtun..
ufak kýz çocuðu gitti,sanki yerine büyümüþ biri geldi..
sana þükran borçluyum aslýnda..
belki beni terk ettin,yanlýz býraktýn..
ama býrakýp giderken unuttuðun bir þey oldu..
aslýnda ben deðil sen kaybettin..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.