...AH YALNIZLIK AH...

Ýkimiz de suçluyduk,
Biraz sen,
Biraz da ben...
Sevdanýn akýp giden yollarýna,
Vuramadýk kendimizi,
Ve bir anda kayýp gittin ellerimden...
Yýllar geçtikçe,
Omuzlarýmdaki hasret yükü de arttý...
Artýk elimi uzattýðýmda,
Dokunabileceðim yerde deðildin...
Ve bana kaldý yalnýz geceler,
Bazen gözyaþlarýyla haykýrdým isyanýmý,
Bazen suskunluðuma sakladým ahýmý...
Senden hiçbirþey kalmadý geriye...
Hayaline yüklediðim anlamlar,
Her gece çýkýverdi saklandýklarý yerden...
Anlamadýn,
Anlamadýk...
Ve bindik birbirimizden habersiz,
Bizi yalnýzlýða götüren götüren hasret gemisine...
Þimdi yoksun...
Ve ben alýþamadýðým yalnýzlýkla,
Her akþam raký sofrasý kuruyorum...
Loþ ýþýðýn eþliðinde,
Yalnýzlýðýn omzuna yaslanýp,
Aðlýyorum...
Ömründe bir defa aðladýðýmý görseydin zamanýnda,
Emin ol herþeyi býrakýp,
Pervane olurdun etrafýmda...
Þimdi sessizliðin çýðlýklarý yýrtýyor kulak zarlarýmý...
Bir kadeh daha devrildi gülüm,
Ve yine sitemler aktý içime...
Ve o en güzel gençlik anlarý,
Þimdi mazide kaldý bir biçimde...

ÖD
Sosyal Medyada Paylaşın: