buruþturulup atýlmýþ bir kaðýt mendil gibi yeniktim benden koptuðun o gün kopan damarýmdý inleyen hayatýma ritmi kayýp kalbime can taþýyordu bilmedin üstüne basýp ezdiðin yýllarýn hasretiydi öylece geçtin
kaç çam devrildi bilsen senin gölgene yetiþmek için kaç ben kaldým altýnda kimliksiz seviþmelerimin ýslak dudak özlemiydin bir busecik dokunsam ölecektim
gür ormanlar altýndaki mor dað menekþesi dudaklar kesti baðýmý gün gibi açýktý gideceðin boþa kehanetti bendeki kanýþ ardýnda býraktýðýn onca hayal yanýnda yerimi aldým iþte
halbuki ne çok isterdim bir buluþma öncesi beklemeyi saatler önce gelip ve bir kahve fincanýnda soluklanmayý gözlerinin vechinde bir deniz gözlerinin vechinde can bilemeyi
buruþturulup atýlmýþ bir kaðýt mendil gibiyim ezik, yenik, parça parça bari savurma beni savurma ey sevgili býrakýver yavaþça
Sosyal Medyada Paylaşın:
suz-i naz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.