DÜŞÜN Kİ...
Düþün ki;
Kralýn saksýnda bir çiçeksin,
Düþün ki;
Umudu kýrýlan yoksullar çaresiz,
Düþün ki;
Bir dar aðacýndasýn,
Ve yürümüþsün karanlýða,
Kumral buðday baþaklar dibine býrakmýþ tanesini...
Düþün ki;
Aykýrý yollara vurmuþsun kendini,
Yumuþak koltuklarý devirmiþsin,
Açlýk ordusu deðil;
Börtü-böcek beslenmiþ...
Düþün ki;
Ellerin topraða deðmiþ,
Asýl özgürlük;
Tecavüze uðramadan; bir sigara içebilmek olmuþ,
Seni bir fahiþe doðuracak belki de az sonra
Ve hücrelerine kadar aþk iþlemiþ...
Düþün ki;
Metropol bir þehirde;
Proloter terini siliyorsun,
Günah içini kanatýyor,
Ellerin kelepçelere hiç alýþmamýþ,
Firar eden kalbinde kurþunlar cirit atýyor,
Ýhtilal var belki de bu akþam,
Baþaramasan da...
Düþün ki;
Geceleri sen boþaldýn denize yaðmur yaðmur,
Sevgili güneþ gibi gamsýzsýn,
Çýrýlçýplaksýn bir hücrede,
Umutlarýn, yýkanmasý gereken kirlilik,
Ama gözyaþlarýn insan...
Düþün ki;
Zeytini ekmeðe katýk etmiþsin,
Zulme karþý sesin kýsýlmýþ,
Renginde ýþýklarý söndürmüþ gece,
Sevdaya bir adým uzaklýktasýn,
Her yanýný korkular kesmiþ,
Yýkýlan bir dünyayý yeniden inþa etmektesin,
Göçebe sevgilere zorlanmýþsýn...
Düþün ki;
Adolf’un fýrça darbeleriyle yaralanmýþsýn,
Ama hala kükrüyorsun elindeki týrpanýnla, oraðýnla,
Havaya ýslýklar çalýyorsun,
Bir isyana dönüþüyorsun,
Üç öðün, tayýn yerine sulamýþlar tenini,
Eþitlik, kardeþlik ve barýþ için...
Düþün ki;
Deþifre olmuþ kimsesizliðin,
Sevda göçüðü altýnda kimsesiz bir bakýþsýn,
Suçsuzluðun suçlusuymuþsun,
Gözlerinin karasýna;
Sevdaný yollamýþsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.