ZAMAN TÜNELİ

Hayat sanki bir zaman tüneli,
Doðumla girersin ölünceye kadar,
Doðarken aðlayarak ömür boyunca,
Dertlerle baþ baþa her þeyi yaþarsýn....

Bazen sever bazen sevilirsin,
Bazen güler bazen de aðlarsýn,
Bu tünel içinde neler görürsün,
Her þeyin yalan olduðunu bilmelisin...

Mal üstüne mal katayým dersin,
Dert üstüne dert ekleyip gidersin,
Bir gün olup gülmeyi istersin,
Birde bakarsýn tünel bitmiþ neylersin...

Bakarsýn birçok engeller çýkar,
Ýnsan þunu aþayým rahatlarým der,
Ama bakarsýn olmuþ hep heder,
Ömür aksamýnda neler görür neler...

Mal mülk kazanayým dersin,
Yiyeceðim tam derken gidersin,
Ömür çemberinden geçersin,
Yaþanmamýþ gibi her þeyin...

Bir varmýþ bir yokmuþ derler,
Ýyiysen iyiydi güzeldi derler,
Kötüysen belasýný verdi derler,
Yaþanmamýþ gibi olur ömür,

Belki sevilirsin ardýndan yâd ederler,
Ardýndan belki bir Fatiha okuyan olur,
Ama yaþamdan haber mi verirler,
Zaman zembereðinden geçerler...

Fakirsen sefil oldu derler,
Zenginsen cimriydi derler,
Belki hayrýný hasenatýný yaparlar,
Yapacak birini býrakýrsan eðer..

Ne yapacaksan dünyada yap dostum derim,
Giderken ardýnda kalmasýn hayrýn hasenatýn,
Beki umut kurtuluþ olur ahiretin amelin,
Yaþayamadýysam geri kalanlarý yaþattým dersin...



Zekeriya Baþgün

Sosyal Medyada Paylaşın: