Prangalı mahkum

Bir yalnýzlýk rüzgarý esti
tüttün gönlümde
Titreyerek sarsýldým
duramadým yerimde

O anda binlerce ses
uðuldadý beynimde
Volkan olup da patladý
hasretin içimde

Þimdi artýk beni gölgemle
yalnýz býrakma
Her an sensizliðime
sen de prangalar takma

Henüz küllenmeden
aþk ateþimi karartma
Yaraladýðýn þu kalbime
bir de tuz basma

Önal Irgýt




Sosyal Medyada Paylaşın: