Sevmenin, imkansýz olduðunu bilseydim Seni hiç sever miydim ? Kendi dünyamda boþluktaydým. Karanlýðýmýn içinden, Sessizce gelen sendin. Sevgini býrakýp, Sessizce giden sen oldun...
Senin usul usul, Saçlarýmý okþayýþýn, Kulaðýma fýsýldadýðýn Bütün aþk þarkýlarý Birer ninniydi, Ama imkansýz deðildi...
Bazý rüyalar Uzaktýr insana. Bazýlarý da yakýndýr. Sensiz yaþamak kadar Ýmkansýz deðildi
Hayat yaþamayý, Mutluluk gülümsemeyi, Sevgi haketmeyi bilenler için vardý. Kimsesiz yalnýzlýðýmda, Senin adýn ÝMKANSIZ AÞK!
Esin Çevikoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozgurluk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.