DONDURDU
Bir yol’a girdimki cikmak imkansiz
Ask beni sararan gul’e dondurdu
Kendi bogazimi SIKMAK imkansiz
Yanip yanip sonmus kul’e dondurdu
Marifeti ask’in bu imis meger
Asik olan garip boynunu eger
Sevdigi ugruna sanirim deger
Rengini kaybetmis tul’e dondurdu
Akildan cikmiyor yar’in cemali
Her gece ruyasi gunduz hayali
Icleri yakiyor mecnunun hali
Sesi kesilmis bulbul’e dondurdu
Mecnun evet mecnun bak olmus deli
Durmadan akiyor goz’unun sel’i
Kenara itilmek ask’in bedeli
Guneste kavrulan col’e dondurdu
Bindikce bindi garibin sirtina
Bir kasik suda kopardi firtina
Uydurdu fakiri kendi sartina
Suyu cekilmis bir gol’e dondurdu
Sikistirdi beni heran kose’ye
Hasret koydu sevince ve nese’ye
Sahip olamadim ben hic bir sey’e
Kundaktaki yitim dol’e dondurdu
Ah nihadim ah ah bagri col yanik
Mahsumken vallahi oldum bir sanik
Perisan halime dostlarim tanik
Virane’ye bile bile dondurdu
Genc yasimda hayatimi sondurdu
NIHAT YUTR KANADA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.