Güldüðüne bakma,
Ýçimde kýzýl aðlayýþlarým susmadý hiç,
Unutmadým kan kusturduklarýný.
Ve aþk diye bin çile yuttuklarýmý.
Az mý bahar ortasýnda üþüttün yüreðimi.
Kelebekler kanat çýrpýyordu o anlar,
Kýsacýk ömürlerinde be.
Kitabýn orta yerinden aþký okuyan gözlerimi,
Kýzýl yaðmurlarla daðladýn.
Sen edepsiz sevdalarýn kucaðýnda gülüyorken,
Ben aðladým.
Etme dedim.
Yapma.
Týrnaðýmla kazýdým dedim bu aþkýn temelini,
Dinlemedin.
Gerçekleri Sümen altý edip,
Sahtekarca sevdin.
Yapmasaydýn þimdi böyle,
Kuruntu düþler sýtmasýna yakalanmazdým,
Etmeseydin böyle,
Yaðmurlar yaðarken bile yanmazdým.
Olsun be,
Kaderim derim.
Adamca sevenlerin kaderi sayarým bunu.
Unuturum.
Acý çektirmem daha gözlerime beklemem yolunu.
Anladým ki,
Çok sevmek acý çekmenin temeli,
Adam gibi deðil de kahpece sevmeli….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.