Çılgın Bahar

Uykudan uyanýyor, kýpýrdayarak toprak
Goncalar uç gösterdi dallarý sardý yaprak
Doðanýn çaðrýsý var; Gamý kederi býrak
Ýçimden yükselen ses; Bu çaðrýya aldanma
Gel gönül beni dinle çýlgýn bahara kanma

Damarda kan durmuyor, ha aktý ha akacak
Her bakýþ bir gönülde þimþek olup çakacak
Kim bilir kaç yüreði kor ateþler yakacak
Kaç kez yanýp kül oldun, bir kere daha yanma
Gel gönül beni dinle çýlgýn bahara kanma

Ýlkbahar tabiatýn deli dolu zamaný
Duygunun, heyecanýn zirveye vurmuþ aný
Kimi vuslat bulurken kiminin yanar caný
Gonca gül hayaliyle gidip dikene konma
Gel gönül beni dinle çýlgýn bahara kanma

Bir çýnar gölgesinde huzur verirken rüzgar
Sanma sevenler mutlu, sevilenler bahtiyar
Bülbüller þakýmýyor, iþin aslý intizar
Dünyanýn kanunu bu, deðiþir diye sanma
Gel gönül beni dinle çýlgýn bahara kanma


Sosyal Medyada Paylaşın: