Korsan yüreklim benim…
Þimdi kimbilir hangi açýk denizlerdesin?
Beni bilirsin…Yine mýsralarýn arasýnda kayboldum…
Bir yanýmda virgül,bir yanýmda nokta,
Sadece senli dizelerime koyuyorum üç nokta…
Senden sonra silbaþtan dedim herþeye,
Artýk eyvallahým yok hiçkimseye ve hiçbirþeye…
Beni tanýrsýn…Her gidiþinde ölmeyi huy edindim…
Yaþayan yanlarýmla sana bu þiiri yazdým iþte,
Hiç okuyamayacaðýný bildiðim halde…
Mazimizi içiyorum böyle her gece ben…
Meret kadehte durduðu gibi durmuyor,
Karanlýk yollarda bana yolumu kaybettiriyor…
Topraðýn hangi kapýsýndan içeri girdin bilmesem de,
Bir gün kavuþacak olmamýz bu acýya sabrettiriyor…
“Merak etme korsan yüreklim…
Hala aþkýmýzdan büyük bir aþk yaþanmadý dünyada…
Biz tekrar kavuþana kadar yaþanmayacakta…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.