SEN BÖYLEMİYDİN

Yýkýlsýn artýk üstüme bütün dünya,
Ay parçalansýn kafamýn üstünde,
Koþarak gidiyorum uçuruma uðrayayým,
Karanlýk bassýn artýk ýþýksýz kalsýn..

Duyduðum o tatlý sözlere ne oldu,
Allah’ým açan çiçekler böyle miydi,
O gözler öylemi bakardý ümitsizce,
Gülmeyi unutan þarkýlar öylemi söylerdi..

Sen böyle miydin bitkin gözlerle,
Anlamak imkansýz acý sözlerle,
Bu gün görsem tanýyamam seni,
Aðarmýþ saçlarla sararmýþ gözlerle..

Bende yýkýldým anýlar býrakmýyor ,
Yaþamak zor olsa da geçmiþ yaþanmýyor,
Göz yaþlarý bitmiþ artýk aðlanmýyor ,
Yarabbim bu dünya da böyle mi azap olacak…

Ýsyan etmek istiyorum edemiyorum ,
Kayan bir yýldýz gibiyim nerdeyim bilmiyorum,
Bile,bile gitmek gerçekten zordur ,
Geçmiþimi unutup gülmek istiyorum,

Bizi bizde bizim için biz gerek,
Ýleriye koþmak için ümit gerek,
Aðlýyoruz bu gün acýlar acýsý,
Yarýn ise kahkaha ile gülmek gerek…

Ne yapalým her þeye elveda dedik,
Ýsteme sekte dünyaya dertlerle geldik,
Gülene acýr hayat ama,aðlayana asla,
Bir hayata bile,bile istemesekte geldik..

Sosyal Medyada Paylaşın: