ERENLER

Yüzleri güneþtir, gözlerinde nur,
Zerrece masiva, kokmaz erenler.
Hak yüzü, onlara Kýble-gâh olur,
Secdeye kapanýr, kalkmaz erenler.

Gönül topraðýna, sevgi ekince,
Özde kemal bulup, sözle biçince,
Günde kýrk sekiz bin, Zikir çekince,
Kalbine ikilik, sokmaz erenler.

Haramý bilmezler, helâlden yerler,
Hak’la konuþurlar, Halk’layýz derler,
Takva abasýný, kalben giyerler,
Kýyamet kopsa da, korkmaz erenler.

Bedenle beþerdir, fani dünyada,
Ruhlarý gezgindir, Arþý-Âlâ da,
Yetmiþ iki millet, birdir manada,
Bir gönül incitip, yýkmaz erenler.

Kuþdili öðretmiþ, Hazreti Mevlâ,
Bu yüzden Ýlâhi, muhabbet peyda,
Kemale erince, o kutlu sevda,
Velâyet bahrinden býkmaz erenler.

Güruhu Naci’nin, canan canýnda,
Ona kulluk eder, her bir anýnda,
“Semme Vechullah”ý çevre yanýnda,
Görünce, gayriye bakmaz erenler.

Mustafa, dertlere ne hoþ ilaçtýr,
Muhammed’in emri, baþlara taç týr,
Ahmet’se cümleye, nurlu sirac týr,
Mahmut’un izinden çýkmaz erenler.(A.S.V.S.)

01.08.1998…………………Mustafa YARALI



Sosyal Medyada Paylaşın: