İrfan sözünden dönmez, Dili asla bükülmez İrfan KILIÇ
İrfan sözünden dönmez, Dili asla bükülmez
Seni sevme hakkýný görse idim kendimde. Öyle sever idim ki inan ölürcesine Her ne kadar Rabbimin ahret vaadiysede Ben daha dünyadayken, girer idim cennete
Ne hikmettir bilinmez bu rabbimin arzusu Hayýr ve þer görünmez demekki doðrusu bu Peki neden karþýma çýktý sonbaharda bu Diye sordum kendime, gözlerim dolu dolu.
Yarýnlar neye gebe bunu kimse bilemez Gönle düþen sevgiyi hiçbir silgi silemez Gerçek seven er kiþi asla vuslat beklemez Tek derdi sevdiceði mutsuz olsun istemez.
Sana bir kez dost dedim bu tereddüt götürmez Sana olan muhabbet asla bitip tükenmez Kiþiliðim saðlamdýr kimse deðiþtiremez Ýrfan sözünden dönmez, dili A S L A bükülmez.
Rabbim bizi ayýrmasýn can dostum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan KILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.