KÖPEÐÝM MÝÞON
Açýða çýktý, babamdaki sýr,
Köpeðimin ismini, Miþon koymuþtu.
Derdi “Köpek köpektir oðlum ýsýrýr..”
Zehir altýn kâsede, boncuk boncuktu.
Pek cilveli, kucaklardan inmezdi,
Acýmazsýz, en arsýz, fahiþeymiþ Miþon.
Þimdi anladým, hain gülücüklü Salomon,
Misket bombasý, büyük depremmiþ,
Kanýnda þeytan, desende olmaz " ol mert"..
Kardeþimi, bebelerimi vururmuþ.
Peygamberler katili! Namert oðlu namert,
Eli kanlý Miþon, salyalý köpekmiþ.
Kan içmezse, Kudururmuþ.
At bombayý parçalansýn! Minicik ellerim,
Senin diþlerin hep kan,
Köpeðimden özür dilerim.
Ayetle sabit! Hayvandan aþaðýlýk insan.
Yuhlar olsun, ah benim ahmak kafam,
Kippalý baþ, sallandýkça uyuþurmuþ.
Sana merhaba? Büyük cefam,
Zevkle yediðim çikolatam, kolam,
Kurþununmuþ...
Nisan2007-Kampüs
Miþon, Yahudi ismidir..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.