MEZAR OLDU

Bilmem ki, neden bana,
Koca dünya dar oldu.
Dert dersen, benden yana,
Bir vefalý yâr oldu.

Yaþýyor olsam bile,
Ekmeðim, aþým çile,
Her ne getirsem dile,
Ayýp, günah, ar oldu

Yolumuz doðru yöndü,
Bütün ýþýklar söndü,
Hayatým çöle döndü,
Kuruyan pýnar oldu.

Ne sýðýnak, ne liman,
Sürüklendim durmadan,
Akýp gitmede, zaman,
Bulanýk sular oldu.

Lâv gibi akar kaným,
Çýktý çýkacak caným,
Saðým, solum, her yaným,
Aþýlmaz duvar oldu.

Cehennemler koynumda,
Cennet varmýþ sonumda,
Kader baðý boynumda,
Takýlý yular oldu.

Karanlýklar ufuksuz,
Korkak, kederli, mutsuz,
Gönül yurdunda, yurtsuz,
Her taraf mezar oldu.

27.10.1986 Mustafa Yaralý



Sosyal Medyada Paylaşın: