Yýldýzlar gece parlar, gözlerimde doðarsýn. Sevgi olup gönlüme, yaðmur gibi yaðarsýn. Bir demdir bu yaþanan, sonsuza uzanacak Sonsuzluðun yurdunda vuslata gün sayarsýn. ***Hangi tomurcuk sensin, hangi gül senin adýn. ***Þu yaþayan gönlümde dolmayacak miadýn
Ruhlarýn elestinde, ahdettiðim sözümsün. Kendimi bildiðimde keþfettiðim özümsün. Sadece sensin olan, her þey seni anlatýr. Alnýma nakþedilmiþ, silinmeyen yazýmsýn. ***Ebruli mevsimlerde hüzünlerin kalmasýn. ***Yürüdüðün yollarda umutlarýn solmasýn.
Hangi kalem yazacak, sende olan sevgiyi Nereden bilecekler yürüttüðün kavgayý Sukut eder kainat konuþmaz olur diller Hangi kelam anlatýr sana olan övgüyü ***Ölümsüz sevdalarda, sonsuzluðu çizersin ***Lâmekânýn yurdunda fütursuzca gezersin.
Maveranýn baðrýnda bir gülsün açacaksýn Sevgiye kanat çýrpan turnasýn uçacaksýn. Aþtýðýn zirvelerin bulunduðu noktada Sonsuzluðu keþfedip oraya kaçacaksýn. ***Zamansýz iklimlerde gönlünce yaþayasýn. ***Oradan dünyamýza sýmsýcak ýþýyasýn.
Mehmet TEKECÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
sadecemim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.