BAK
Aþký nakþetmiþ, göklere
Yerlere, O Nakkaþ’a bak!
Evren nere, yer-gök nere?
Yüreðe, göze, kaþa bak!
Bir fincan su, sýzsa yere?
Seyrediyor; tepe, dere
Güzellikler dere dere…
Bâdem gözlüye, þaþa bak!
Hay’dan, Hu’ya doðru akar
Çaðýl çaðýl, canlar yakar
Ürkek ceylan gibi bakar
Henüz on yedi, yaþa bak!
Sessiz sedasýz fabrika!
Îmana gelmez, Marika.
Yedi delikli hârika
Aklý taþýyan baþa bak!
Yol gider sudan, karadan
Haramsa, sýzar yaradan...
Çýksýn, kör þeytan, aradan!
Bir arza, bir de arþa bak!
Sanatýna kim söz etmiþ! ?
Yaratýðýný gözetmiþ.
Evreni zevkle bezetmiþ
Taa bir uçtan bir baþa, bak!
Boþuna mý, ay, yýldýzlar?
Parlar, gecede yaldýzlar
Kýzlar, gelinler, baldýzlar
Tefekkürde, baþ baþa, bak!
Ölüm, ensemizde gezer
Saðduyulu herkes sezer
Aklý olan, nefsi ezer! ..
Bir nura, bir ataþa bak!
Bilinmez, ne zaman, nerde
Düþersin, amansýz derde
Kaza kader yok mu serde! ?
Kor gözlerdeki yaþa bak!
Zikri çaðlýyor, dallarda
Merhameti var, kullarda
Nasýl gidiyor, sallarda
Ana-baba, kardaþa bak!
Böyle emretmiþ, Yaratan
Kullar geçiyor, sýradan
Hiç ses gelmiyor, oradan
Baþlarýndaki taþa bak!
O/Nur kalýr, herkes gider
Bir daðýn içinde yiter
Yeter, söyletmeyin, yeter! ..
Þu bendeki telâþa bak!
Onur BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.