Ayrýlýrken her gemi isli isli bu rýhtýmdan,
Dünya durur,aklýma düþersin elimde deðil.
Ýki damla yaþ kan olur süzülür yanaðýmdan,
Ýnim inim iniler de bu rýhtým sebeb ben deðil
Hýrçýnlaþýr her geminin ardýndan deniz,
Kendimi denizlere atasým gelir bin defa.
Bu rýhtým öyle boynu bükük ki sensiz,
Yüreðimle birlikte bin ah eder ardýn sýra.
Bir denizin iki kýyýsýný mesken mi tuttuk,
Verdiðimiz onca söz,yemin,nasýl unuttuk,
Dönmen için engel ne,denizlerimi kuruttuk.
Bir vuslat olmalý deðil mi nerelerde unuttuk.
Deniz,rýhtým ve ben, her þey ayný aþikar,
Ýhanet etmedik birbirimize sen hariç yar.
Gittiðin o yerlerden sefersiz mi buralar,
Bin artýk gel gittiðin gibi,bekleyenler var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.